ขยายข้อมูลผ่านงานศิลปะ

ศิลปินห้าคนที่สร้างความหมายจากวิทยาศาสตร์ด้วยการแปลข้อมูลที่ยากจากมหาสมุทรของโลก

สำหรับนักวิทยาศาสตร์เก้าอี้นวม การดูฮิสโตแกรม แผนภูมิกระจาย และการแจกแจงความน่าจะเป็นก็เหมือนกับการพยายามอ่านBeowulfในภาษาอังกฤษแบบเก่า คุณรู้ว่ามันสำคัญและคุณอยากจะเข้าใจอย่างยิ่ง แต่มันไม่ง่ายเลย ด้วยความท้าทายต่างๆ เช่น การตกปลามากเกินไป การทำให้เป็นกรดในมหาสมุทร และระดับน้ำทะเลที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วทำให้สภาพแวดล้อมทางทะเลของเราเปลี่ยนแปลงไป การช่วยให้ผู้คนเข้าใจและใส่ใจในสิ่งที่เกิดขึ้นจึงมีความสำคัญยิ่งกว่าที่เคย เพื่อจุดประสงค์นี้ ศิลปินกำลังทำงานกับข้อมูลทางวิทยาศาสตร์และแปลแนวคิดที่ซับซ้อนและการค้นพบใหม่ให้เป็นผลงานที่กระตุ้นการมองเห็นและกระตุ้นความคิด คล้ายกับที่ผู้กำกับโรเบิร์ต เซเม็กคิสทำกับภาพยนตร์เรื่องBeowulf

แนวคิดที่ว่าศิลปะสามารถเป็นตัวกระตุ้นความอยากรู้อยากเห็นในวิทยาศาสตร์และส่งเสริมการรับรู้ที่มากขึ้นกำลังได้รับแรงผลักดัน งานวิจัยและยานสำรวจบางชิ้นกำลังใช้ “ศิลปินในท้องทะเล” ในขณะที่ความคิดริเริ่มด้านวิชาการและศิลปะกำลังจับคู่สมองซีกขวากับ สมองซีกซ้ายสำหรับการผสมเกสรข้าม เมื่อ Rebecca Rutsteinศิลปินจากฟิลาเดลเฟียอยู่บนเรือสำรวจNautilusเมื่อปีที่แล้วRobert Ballard หัวหน้าคณะสำรวจทำการเปรียบเทียบที่เหมาะสมซึ่งเธอจะไม่ลืมในไม่ช้า: การสำรวจมหาสมุทรลึกนั้นเหมือนกับการยืนอยู่บนขอบของแกรนด์แคนยอนในความมืด ศิลปินสามารถเปิดไฟได้ “ฉันเห็นศิลปะที่ทำให้สิ่งที่มองไม่เห็นมองเห็นได้ และสื่อสารความคิดทางวิทยาศาสตร์ในลักษณะที่เข้าถึงผู้ชมได้กว้างขึ้น” รัตสไตน์กล่าว พร้อมเสริมว่าผลงานที่ขับเคลื่อนด้วยข้อมูลของเธอพยายามกระตุ้นความพิศวงและความตื่นเต้นเกี่ยวกับการสำรวจมหาสมุทร

ต่อไปนี้คือศิลปิน 5 คนที่จุดประกายไฟ ช่วยให้เรามองข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ในแบบที่ต่างออกไป

Janet Echelman—ประติมากรรมสึนามิที่แสดงให้เห็นความเชื่อมโยงระหว่างกัน

ฤดูร้อนนี้ ผู้มาเยือนQuartier des spectacles ในเมืองมอนทรีออล จะได้รับการเตือนให้ระลึกถึงเหตุการณ์แผ่นดินไหวและสึนามิในชิลีในปี 2010 และเหตุการณ์ทำลายล้างที่เกิดขึ้นทั่วโลกเป็นอย่างไร ในขณะที่ผู้คนสนุกสนานเพลิดเพลินกับกิจกรรมทางวัฒนธรรมในลานกลางแจ้งที่พลุกพล่านประติมากรรมตาข่ายที่ได้รับแรงบันดาลใจจากคลื่นยักษ์สึนามิที่พัดปกคลุมเหนือพวกเขา ครอบคลุมพื้นที่ขนาดเท่าสนามบาสเก็ตบอล ชื่อของชิ้นส่วนทางอากาศที่ไม่มีตัวตน1.26มาจากจำนวนไมโครวินาทีที่แผ่นดินไหวทำให้วันสั้นลงอันเป็นผลมาจากมวลเคลื่อนตัวของโลก ศิลปิน Janet Echelmanกล่าวว่า “งานศิลปะเตือนเราให้นึกถึงการพึ่งพาอาศัยกันที่ซับซ้อนซึ่งมีวัฏจักรของเวลาและสสารที่ใหญ่ขึ้น”. “การมีอยู่จริงของมันเป็นการแสดงถึงความเชื่อมโยงกัน—เมื่อองค์ประกอบใดองค์ประกอบหนึ่งในประติมากรรมเคลื่อนไหว องค์ประกอบอื่นๆ ทั้งหมดก็จะได้รับผลกระทบด้วย”

ในการสร้าง1.26และชุดที่สองที่ได้รับแรงบันดาลใจจากสึนามิชื่อ1.8 (จำนวนไมโครวินาทีที่วันนั้นสั้นลงหลังจากแผ่นดินไหวที่โทโฮะกุในปี 2554) สตูดิโอของ Echelman ใช้ข้อมูลจาก US National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA) เพื่อสร้างโมเดล 3 มิติของ ความกว้างของคลื่นสึนามิที่กระเพื่อมไปทั่วมหาสมุทร การเรนเดอร์เหล่านี้กลายเป็นพื้นฐานสำหรับรูปแบบสิ่งทอเป็นชั้น ซึ่งปรับเปลี่ยนให้เหมาะกับสถานที่ 1.26ได้รับการจัดแสดงใน 7 ประเทศ ในขณะที่1.8 Londonได้เปลี่ยนโฉมท้องฟ้าเหนือ Oxford Circus และ1.8 Renwickได้ปูพื้นผู้เยี่ยมชม Renwick Gallery ของสมิ ธ โซเนียนซึ่งเอนกายบนพรม (ออกแบบโดย Echelman และได้รับแรงบันดาลใจจากข้อมูลภูมิประเทศบนพื้นทะเล) เพื่อรับจุดชมวิวที่ดีที่สุด

“ฉันมองว่าตัวเองเป็นล่ามของข้อมูลทางวิทยาศาสตร์มากกว่าที่จะเป็นผู้นำเสนอข้อมูล” Echelman อธิบาย “ตัวอย่างเช่น เมื่อฉันต้องการข่าวที่เป็นข้อเท็จจริง ฉันจะไปที่New York Timesแต่เมื่อฉันต้องการตีความข่าว ฉันอาจไปหา Stephen Colbert หรือ John Oliver”

รีเบคก้า รัตสไตน์—ฉายแสงบนพื้นทะเลที่ซ่อนอยู่ในฐานะศิลปินแห่งท้องทะเล

ขณะที่เรือสำรวจNautilusเดินทางจากหมู่เกาะกาลาปาโกสไปยังแคลิฟอร์เนียเมื่อฤดูร้อนที่แล้ว รีเบคก้า รัทสไตน์ ศิลปินผู้อยู่ในทะเลเฝ้าดูด้วยความตกตะลึงเมื่อภาพของพื้นมหาสมุทรปรากฏขึ้นบนหน้าจอตามเวลาจริง ภูมิประเทศไม่เคยมีการทำแผนที่ด้วยความละเอียดสูงมาก่อน และรัทสไตน์ก็เป็นพยานในการค้นพบภูเขาใต้ท้องทะเลและภูเขาไฟใต้น้ำอันน่ายินดีของทีมวิทยาศาสตร์ “มันเหมือนกับการเฝ้าดูภูมิทัศน์ที่ซ่อนอยู่นี้คลี่คลายต่อหน้าเรา” เธอเล่า “การดูพื้นมหาสมุทรด้วยข้อมูลจากดาวเทียมก็เหมือนกับการดูโต๊ะที่มีผ้าปูโต๊ะอยู่ด้านบน การใช้โซนาร์แบบมัลติบีมความละเอียดสูงเปรียบเสมือนการดึงผ้าปูโต๊ะออก”

หลังจากรวบรวมข้อมูลแล้ว Rutstein ก็ถอยกลับไปที่สตูดิโอชั่วคราวในห้องแล็บเปียกของเรือ ซึ่งเธอใช้ซอฟต์แวร์แสดงภาพ 3 มิติเพื่อ “บิน” ผ่านแผนที่ภูมิทัศน์ใต้ทะเล และเลือกมุมมองที่น่าสนใจเพื่อรวมเข้ากับภาพวาดอะคริลิกของเธอ หลังจากเทสีเพื่อสร้างพื้นหลังที่เหมือนอัญมณีแล้ว เธอก็ฉายแผนที่ภูมิประเทศลงบนผืนผ้าใบของเธอและลากเส้นด้วยอะคริลิก ผลงานที่ออกมาชวนให้ผู้ชมจินตนาการถึงภูมิประเทศที่อยู่ใต้ทะเล

“ศิลปินและนักวิทยาศาสตร์มีความปรารถนาร่วมกันในการทำความเข้าใจโลกรอบตัวพวกเขา แต่พวกเขาทำเช่นนั้นจากมุมมองที่ต่างกัน” รัตสไตน์กล่าว ซึ่งเพิ่งกลับจากที่พักของศิลปินในทะเลแห่งที่สอง โดยคราวนี้อยู่บนเรือวิจัยของสถาบัน Schmidt Ocean Institute ฟั ลกอ ร์ “ศิลปินมีเป้าหมายที่จะสื่อสารความคิดด้วยภาพ แสวงหาความคิดสร้างสรรค์และนวัตกรรม และท้ายที่สุดก็คิดถึงผู้ชม” Rutstein กล่าวว่าเป็นแนวทางที่สามารถช่วยให้นักวิทยาศาสตร์สร้างแนวคิดและการค้นพบของพวกเขาให้สาธารณชนเข้าถึงได้มากขึ้น

หน้าแรก

ไฮโลไทย, ไฮโลไทยได้เงินจริง, เว็บไฮโล ไทย อันดับ หนึ่ง

ขอบคุณข้อมูลจาก:
https://alwaysbeenarambler.org/
https://hardwarereincarnation.com/
https://spaceelevatorvisions.com/
https://kennsyouenn.com/
https://shu-ri.com/
https://pacificnwretirementmagazine.com/
https://albertprinting.com/
https://rajasthanhotelinfo.com
https://berjallie-news.com/
https://taichiysalud.com/